Ασθένεια ασθένειας των κάτω άκρων: συμπτώματα και θεραπεία

Η ασθένεια της ασθένειας των κάτω άκρων είναι μια παθολογική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη της παραμόρφωσης των μυών, των οροθετικών και βλεννογόνων μεμβρανών των αιμοφόρων αγγείων του φλεβικού τύπου.

Η ασθένεια της νόσου των κάτω άκρων αναπτύσσεται ως ανεξάρτητη ασθένεια και συνοδεύεται από την ανάπτυξη μιας σειράς συμπτωματικών χαρακτηριστικών που είναι χαρακτηριστικά.

Στα πλήρη ιατρικά μέτρα, μπορούν να σχηματίζονται σοβαρές συνέπειες για την υγεία μέχρι το εμπλεκόμενο άκρο.

Η διόρθωση των συμπτωμάτων και της παθογενετικής θεραπείας συνταγογραφείται μεμονωμένα ανάλογα με το βαθμό βλάβης και τη σοβαρότητα των διαρθρωτικών αλλαγών στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.

Παθογενετικά χαρακτηριστικά της ανάπτυξης της νόσου

Κιρσοί των κάτω άκρων

Όπως φαίνεται από τα ανατομικά χαρακτηριστικά των φλεβών των κάτω άκρων, υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες περιφερικού και βαθιού αγγειακού πλέγματος. Ανάλογα με τον εντοπισμό των φλεβών των κάτω άκρων, η αποστράγγιση του αίματος συμβαίνει από τον μυϊκό ιστό σε διαφορετικά επίπεδα.

Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό των φλεβικών αγγείων από τις αρτηρίες είναι η αδύναμη ένταση της ανάπτυξης του μυϊκού στρώματος και η παρουσία δομών πτερυγίων στον αυλό του. Η χαμηλή αντοχή των μυϊκών συστολών δεν επιτρέπει αυθόρμητα το αίμα να αντλήσει αίμα από τα κάτω άκρα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η αποστράγγιση του αίματος παράγεται ως αποτέλεσμα των συστολών των μυών των μυών, το αίμα ωθείται στην κορυφή και οι δομές των πτερυγίων εμποδίζουν τις αντίστροφες αποτυχίες του αίματος.

Οι κιρσοί φλέβες αναπτύσσονται λόγω παραβίασης της φυσιολογικής φυσιολογικής αποστράγγισης του αίματος από τους μύες των κάτω άκρων. Μια παραβίαση της συσκευής πτερυγίων των φλεβικών πλοίων συμμετέχει στην παθογένεση αυτής της νόσου. Με βλάβη στη δομή της βαλβίδας των φλεβών των κάτω άκρων, το φλεβικό αίμα δεν πιέζεται μόνο, αλλά συμβαίνει η αντίστροφη ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή η παθολογική διαδικασία οδηγεί σε αύξηση της πίεσης στα αιμοφόρα αγγεία και κατά συνέπεια η επέκταση και η παραμόρφωση των τοίχων σας.

Οι παραμορφωμένες επιφάνειες των κελυφών των φλεβικών πλοίων αναπτύσσονται επίσης στο πλαίσιο της αυξημένης διέγερσης του αγγειακού κέντρου, το οποίο ασκεί ένα μεγάλο φορτίο στις φλέβες. Εάν δεν εξαλείφετε τους παθογενετικούς μηχανισμούς και δεν χρειάζεται να πραγματοποιήσετε τη θεραπεία νωρίς για να εκτελέσετε τη χειρουργική απομάκρυνση των κατεστραμμένων πλοίων, αφού οι τοίχοι σας δεν είναι πλέον λειτουργικοί.

Αιτιολογικοί παράγοντες που προκαλούν την ανάπτυξη κιρσών φλεβών στα κάτω άκρα

Οι λόγοι για την ανάπτυξη κινεζικών φλεβών

Η κιρσίδα των κάτω άκρων αναφέρεται σε ασθένειες, η αιτιολογία της οποίας μπορεί να είναι πολύ διαφορετική, κυρίως με αυξημένα φορτία στα κάτω άκρα.

Οι σημαντικότεροι παράγοντες προδιάθεσης στην ανάπτυξη της νόσου είναι:

  • Η παρουσία της ζωής των γενετικών ανωμαλιών της δομής του αγγειακού καναλιού, η παρουσία μιας τέτοιας παθολογίας στους επόμενους βιολογικούς συγγενείς.
  • Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εμφανίζεται η αύξηση του φορτίου στα κάτω άκρα και οι κύριοι κλάδοι του αγγειακού καναλιού πιέζονται με διευρυμένη έγκυος μήτρας. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα συμπτωματικά σημεία διόγκωσης και η εμφάνιση αγγειακών παραμορφώσεων θεωρούνται ως κοινό φαινόμενο.
  • Μια απότομη ή σταδιακή αύξηση στο συνολικό βάρος του σώματος, η παχυσαρκία του πρώτου, του δεύτερου και του τρίτου βαθμού. Με αυξημένο σωματικό βάρος, αυξάνεται ο κίνδυνος αθηροσκλήρωσης των πλοίων των κάτω άκρων και η παραμόρφωση του λίπους των φλεβικών πλοίων.
  • Η μη επιτήρηση ενός ενεργού τρόπου ζωής, για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κατάσταση μη κινητού, ειδικά σε μια στάση, η πίεση στα τοιχώματα των αγγείων αυξάνεται. Η συσταλτικότητα των μυών ελαχιστοποιείται, η φλεβική αντλία σε αυτή την περίπτωση σταματά να λειτουργεί.
  • Η χρήση στενών ενδυμάτων σημαίνει ότι τα φλεβικά σκάφη της επιφάνειας και κατά συνέπεια η αύξηση του φορτίου σε βαθιές φλέβες πιέζονται.
  • Η ακατάλληλη διατροφή διαδραματίζει επίσης χαρακτηριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας. Λόγω του ακατάλληλου τρόπου και της ποιότητας της διατροφής, η συνάρτηση απορρόφησης του εντέρου διαταράσσεται σταδιακά. Η DIS πιο εντερική πέψη οδηγεί σε παραβίαση της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών που απαιτούνται για το σώμα, συμπεριλαμβανομένων των βιταμινών που είναι υπεύθυνες για την ενεργό αναγέννηση του αγγειακού τοιχώματος.
  • Η ορμονική φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για το σκοπό των ιατρικών μέτρων και ως μέθοδος για την προφορική αντισύλληψη.

Ταξινόμηση της νόσου

Μια τέτοια ασθένεια όπως οι κιρσοί, ανάλογα με τη σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων, διαιρείται συνήθως σε τρεις κύριες ομάδες:

  • Το πρώτο στάδιο Η απόλυτη αντιστάθμιση χαρακτηρίζεται από πλήρη έλλειψη συμπτωματικών σημείων. Με μια αντικειμενική εξέταση του ασθενούς, ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι το τοίχωμα του αγγείου έχει υποβληθεί σε διαρθρωτικές αλλαγές σε ένα ελαφρύ κενό.
  • Το δεύτερο στάδιο Η σχετική αντιστάθμιση αποδεικνύεται από την έντονη βλάβη των αγγείων με φλέβες από το δέρμα. Τα συμπτωματικά σημεία των στασιμένων φαινομένων στα κάτω άκρα αρχίζουν να αναπτύσσονται οδυνηρά. Η πιο έντονη σοβαρότητα των συμπτωμάτων εκδηλώνεται τη νύχτα.
  • Το τρίτο στάδιο Οι σοβαρές κυκλοφοριακές διαταραχές εκδηλώνονται με τη μορφή σοβαρών τροφικών δερματικών διαταραχών, οι οποίες μπορούν να μολυνθούν από βακτηριακά παθογόνα μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα. Οι ασθενείς έχουν συμπτώματα συνδρόμου εντατικού πόνου στα κάτω άκρα, οίδημα και σπασμωδικό σύνδρομο που εκδηλώνονται τη νύχτα. Το τοίχωμα του σκάφους λόγω σοβαρής αραίωσης και υπερφόρτωσης είναι σκισμένο με το σχηματισμό μεγάλου αιμάτωμα κάτω από το δέρμα και στον μυϊκό ιστό.

Μέχρι στιγμής, η ευρεία θεραπεία με λαϊκές θεραπείες ήταν ευρέως διαδεδομένη, αλλά ένα σημαντικό πρόβλημα είναι η ανεξάρτητη χρήση των κεφαλαίων χωρίς τον έλεγχο του παρόντος γιατρού. Αυτό οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ασθενούς.

Τα κύρια συμπτώματα και τα σημάδια της παθολογίας των αγγείων ασθενειών

Συμπτώματα κιρσών

Τα πιο σημαντικά συμπτωματικά σημάδια μιας δομικής φλεβικής νόσου είναι:

  • Επώδυνες αισθήσεις κατά τη διάρκεια μιας μακράς διαμονής σε όρθια θέση και όταν περπατάτε.
  • Τακτικές νυχτερινές επιθέσεις ενός τοπικού σπασμωδικού συνδρόμου.
  • Ένα αίσθημα θερμότητας και καύση του δέρματος στην περιοχή των μυών των μοσχαριών.
  • Ένα έντονο αίσθημα κούρασης και πρήξιμο των κάτω άκρων, με διαταραχή της επιφάνειας και μια βαθιά ευαισθησία.
  • Πόνο τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και τη νύχτα.
  • Οι παθολογικές μεταβολές στο χρώμα και ο τρόμος του καπακιού του καπακιού δείχνουν μέσα από την έντονη ξηρασία του δέρματος, την εμφάνιση τροφικών ελκών στο πόδι και τα τμήματα της αιμορραγίας στην περιοχή διάλειμμα των κατεστραμμένων φλεβικών πλοίων. Τα εκπαιδευμένα έλκη στο δέρμα διατηρούνται ελάχιστα για διαδικασίες αναγέννησης και είναι ελαφρώς ευαίσθητα σε βακτηριακές λοιμώξεις.
  • Σοβαρή παραμόρφωση και επέκταση των τοιχωμάτων των φλεβικών πλοίων υπό την επήρεια αυξημένης πίεσης. Τα παραμορφωμένα σκάφη είναι ορατά με γυμνό μάτι μέσα από το δέρμα.

Στα πρώτα στάδια της νόσου, η διαγνωστική είναι σχεδόν αδύνατη επειδή δεν εμφανίζονται ακόμη ορατές βλάβες του αγγειακού τοιχώματος. Τα πρώτα συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά της παθολογίας της νόσου είναι ο πόνος στα κάτω άκρα, το αίσθημα της σοβαρότητας και η καύση, καθώς και ένα ασθενώς εκφρασμένο σπασμωδικό σύνδρομο. Σταδιακά, οι ασθενείς αισθάνονται αδύναμοι στα κάτω άκρα με μακρύτερο εύρημα σε όρθια θέση. Για το βράδυ, αυτοί οι ασθενείς έχουν πρήξιμο και κράμπες, οι οποίες επιδεινώνονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.

Στα αρχικά στάδια της νόσου, εάν δεν υπάρχουν αντικειμενικά σημάδια αγγειακής παθολογίας, υπάρχει διαφορική διάγνωση με οστεοχονδρία στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Αυτές οι παθολογίες έχουν πολύ παρόμοια κλινικά συμπτώματα, καθώς η μηχανική πίεση των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να εμφανιστεί λόγω της παραμόρφωσης των σπονδυλικών σωμάτων. Προκειμένου να επιβεβαιωθεί η κύρια διάγνωση, αποδεικνύεται ότι οι ασθενείς εκτελούν μια τέτοια μέθοδο οργανικής έρευνας ως αγγειογραφία.

Μια άλλη εξέλιξη της νόσου σημαίνει ότι οι μυϊκές ίνες υπό την επίδραση της μεγαλύτερης υποξίας αυξάνουν το μέγεθος. Οι ασθενείς αναγκάζονται να επιλέξουν ειδικά τα ρούχα. Αυτή η παθολογία δεν είναι μόνο άβολη μέσα από δυσάρεστες αισθήσεις, αλλά και συνοδευόμενη από ένα έντονο καλλυντικό αποτέλεσμα.

Ιδιαίτερα σαφή αντικειμενικά συμπτώματα εκδηλώνονται σε άνδρες και γυναίκες με λεπτή δομή στρώσεων του καπακιού MIS. Η τελική διάγνωση μιας τέτοιας ασθένειας βασίζεται στην παρουσία περισσότερων από δύο προεξέχοντων και παραμορφωμένων φλεβικών πλοίων κάτω από τα στρώματα του δέρματος. Η διάγνωση δεν είναι αμφιλεγόμενη παρουσία τέτοιων σημείων.

Θεραπεία των φλεβών των φλεβών των κάτω άκρων

Στη σύγχρονη κλινική πρακτική, υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την πραγματοποίηση ιατρικών μέτρων ενάντια στις κιρσοί των κάτω άκρων. Όπως δείχνουν στατιστικοί δείκτες, ο γυναικείος πληθυσμός του πλανήτη υποφέρει συχνότερα από αυτή την παθολογία.

Τρεις κύριες μέθοδοι χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ασθενών με κιρσοί.

Μεθόδους συντηρητικής θεραπείας

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση των ακόλουθων μεθόδων θεραπείας:

  • Κανονικοποίηση της φυσικής προσπάθειας όλη την ημέρα, αντισταθμίστε το σύστημα εργασίας και την ηρεμία και την τυποποίηση της κινητικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
  • Τακτική διαχείριση ειδικά αναπτυγμένων, μεμονωμένων φυσικών ασκήσεων.
  • Τα φάρμακα πραγματοποιούνται με φάρμακα. Ο μηχανισμός δράσης που στοχεύει στην αποκατάσταση του κανονικού μυϊκού τόνου στους τοίχους των φλεβικών αγγείων.

Προκειμένου να ανακουφιστούν ο πόνος, οι ασθενείς δείχνουν ότι χρησιμοποιούν μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Το σπασμωδικό σύνδρομο σταματάει χρησιμοποιώντας φαρμακευτική αγωγή με αντισπάλια, η διόγκωση του ιστού εξαλείφεται με τη χρήση θεραζιδικής διουρητικής φαρμακευτικής αγωγής. Τα διουρητικά βοηθούν στην επιτάχυνση της διαδικασίας εξάλειψης από το σώμα με παθολογικά συσσωρευμένο υγρό.

Μέθοδοι θεραπείας

Σύμφωνα με τη θεραπεία συμπίεσης, η εφαρμογή μιας ελάχιστα επεμβατικής τεχνολογίας στην οποία οι πληγείσες περιοχές των αιμοφόρων αγγείων είναι σκληρές. Κατά τη διάρκεια αυτής της μεθόδου θεραπείας, ο γιατρός τοποθετεί μια βελόνα σε ένα κατεστραμμένο πλοίο, μια σύριγγα γεμάτη με υγρό αφρού. Κάτω από τον έλεγχο του γιατρού, ένα αφρώδες υγρό χορηγείται με φλέβα. Ο αφρός γεμίζει ολόκληρο τον αγγειακό αυλό και οδηγεί σε σπασμωδική μείωση του αυλού του.

Μετά από αυτό το χειρισμό, ο ασθενής συνιστάται για 3-4 ημέρες για να φορέσει εξειδικευμένες κάλτσες συμπίεσης. Μετά από 4 ημέρες μετά την παρέμβαση, τα σκάφη είναι κολλημένα. Προκειμένου να αποφευχθεί η υποτροπή της νόσου, συνιστάται να φορούν ζώνες συμπίεσης, αυτό όχι μόνο καθιστά τα πιο σημαντικά συμπτωματικά σημάδια της νόσου ευκολότερα, αλλά συμβάλλουν και στον σχηματισμό πυκνών ουλών σε κατεστραμμένα αγγεία.

Χειρουργική παρέμβαση

Στην περίπτωση των μαζικών αλλοιώσεων των αγγείων και των μη αναστρέψιμων διαρθρωτικών αλλαγών τους, η χειρουργική επέμβαση διεξάγεται για την παθολογία των ασθενειών στα κάτω άκρα. Μέχρι στιγμής, υπήρξαν πολλές μέθοδοι χειρουργικής επέμβασης σε μια τέτοια αγγειακή παθολογία, συμπεριλαμβανομένης της πλαστικής χειρουργικής, για την αποκατάσταση του αισθητικού τύπου δέρματος στην πληγείσα περιοχή.

Οι λειτουργίες σε παραμορφωμένα δοχεία διεξάγονται με εξειδικευμένη μικροχειρουργική τεχνολογία, ακτινολογικές και συσκευές λέιζερ.

Στα αρχικά στάδια της παθολογίας, είναι δυνατόν να διεξαχθούν οι εργασίες χρησιμοποιώντας μεθόδους φωτοθεραπείας και λέιζερ για την εξάλειψη των ελαττωμάτων στις δομές των βαλβίδων των φλεβών, αλλά η περαιτέρω εξέλιξη της νόσου μπορεί να οδηγήσει σε ριζικές χειρουργικές επεμβάσεις. Μια ριζοσπαστική λειτουργία συνεπάγεται ένα τμήμα στην περιοχή ενός κατεστραμμένου πλοίου, το ράψιμο και την απόσταση του.

Μερικοί ασθενείς με τροφικές αλλαγές στο δέρμα και βαθιούς ιστούς των κάτω άκρων συνιστώνται να διεξάγονται στο δερματικό σύμπλεγμα του δέρματος. Εάν αυτό μπορεί να μην γίνει, οι μολυσματικές και φλεγμονώδεις επιπλοκές μπορούν να εμφανιστούν μετά τη λειτουργία.

Μετά από οποιεσδήποτε χειρουργικές και ελάχιστα επεμβατικές παρεμβάσεις, οι ασθενείς δείχνουν την προληπτική χρήση αντιβακτηριακών φαρμάκων. Τα αντιβιοτικά συνταγογραφούνται για την πρόληψη της μόλυνσης ή της εξάπλωσης των λοιμώξεων σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα.

Μερικοί ασθενείς αγαπούν τη χρήση των λαϊκών θεραπείων ως διόρθωση της αγγειακής παθολογίας, αλλά κυρίως αυτές οι μέθοδοι εκτελούνται εκτός από την παρακολούθηση του παρόντος γιατρού, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για την υγεία του ασθενούς.

Προληπτικά μέτρα κατά την ανάπτυξη κιρσών φλεβών φλεβικών σκαφών

Η πρόληψη αυτής της παθολογικής κατάστασης δεν είναι μόνο σημαντική για τα άτομα με την παρουσία επιβαρυμένης κληρονομιάς, αλλά και για άτομα με δύσκολες συνθήκες εργασίας και με αυξημένο δείκτη σωματικού βάρους.

Ως πρόληψη, οι ασθενείς θα πρέπει να εξασφαλίσουν το καθεστώς του εντατικού διαλείμματος, αλλά είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν εξειδικευμένες θεραπευτικές ασκήσεις.

Οι απόψεις που οι ασθενείς με κιρσοί πρέπει να παραμείνουν σε οριζόντια ή καθισμένη θέση όσο το δυνατόν περισσότερο, για να βελτιώσουν την φλεβική αποστράγγιση. Είναι απαραίτητο να μειωθούν τακτικά οι μύες.

Συνιστάται να τρέχετε αθλήματα όπως τρέξιμο, αναπηρική καρέκλα ή ποδήλατο. Σε τέτοιες τάξεις, οι μύες των άκρων θα απομακρύνουν τακτικά και θα εξασφαλίσουν τη συσταλτικότητα του μυϊκού τοιχώματος των φλεβών. Με την έγκαιρη κατανομή των απαραίτητων μέτρων για τη διόρθωση της υποκείμενης ασθένειας, η πρόβλεψη για ανάκαμψη είναι ευνοϊκή. Η πρόληψη και η θεραπεία της νόσου πρέπει να πραγματοποιούνται εγκαίρως.